درس خواندن فرآیندی دردناک است و مثل هر عاملی از این دست، بدن انسان تلاش میکند تا با ایجاد پادزهرهای مناسب بر عامل به وحود آوردنده درد غلبه کند!همانطور که اگر ویروس بیماری زایی وارد بدن شما شود،گلبولهای سفیدتان تکتیر میشوند و به عامل بیماری حمله میکنند تا آن را از نطفه خفه کنند یا حداقل نگذارند گسترش پیدا کند.
وقتی که شما درس می خوانید و دارید عذاب میکشید .....هم هورمون های آرامبخشی مثل دوپامین(!)ترشح می شوند تا به شما تسکین بدهند و بتوانید آن ساعت های ناگوار را تحمل کنید.
در عین حال ذهن آدم خیال پرداز است و در زمانی که دارد درس می خواند ، پرنده خیال به سوی افق های طلایی پر میکشد و روزهایی را تصور می کند که امتحان تمام شده و درس پاس شده و با خیال راحت می شود به پارک رفت و پشمک خورد!همین پرواز نرم خیال با ذهن آدم کاری می کند که پریدن گوسفندها از روی پرچین قبل از خواب! یعنی هرچه بیشتر پرنده ها بپرند،خواب بیشتر بر شما مستولی میشود.از آن طرف هم که هورمون ها دارند تزریق می شوند توی خون و مغز.هی وای من!
دوپامین چیست؟
هورمون مغزی دوپامین به ما توانایی و انرژی بیشتری می بخشد که کمبود آن باعث خستگی و بی حوصلگی در افراد می شود . در حالیکه سروتونین حس خوشبینی و رضایت مندی را در وجود ما افزایش می دهد و تنش را نیز کاهش می دهد . مردان اغلب دوپامین کم می آورند . از سوی دیگر زنان بیشتر سروتونین کم می آورند که باعث احساس افسردگی در آنان می شود.
اگر گوشت بیشتری بخورید بدنتان دوپامین بیشتری میسازد و لازم است چربی بدن زنان بیشتر باشد و لذا بدن باید چربی مورد نیاز در روز مره را مصرف کند تا این حس ناخوشایندی ایجادنشود و بتواند در برابر تنش ها مقابله کنند . پژوهشگران آمریکایی کشف کردند که هورمون دوپامین که در مغز ترشح می شود نقش دوگانه ای داشته و تنها منجر به بروز نشاط و آرزو نمی شود بلکه سبب بروز ترس و هراس نیز است.
منبع مطلب اصلی:مجله دانستنیها شماره 100
طراحی سایت در مشهد
