واژه بهار قدمتی چند هزار ساله دارد و در زبان نیاکان اقوام هندواروپایی/وِسر/تلفظ میشد و معنی آن احتمالا فصل گرما و روشنایی بوده است واژه های ایار در یونانی،vasara در لیتوانیایی،/واسار/و /واسانتا/ در سنسکریت ، بهار در فارسی، /گارون/ در ارمنی باستان و /وسنا/ در اسلاوی باستان همگی از همین ریشه باستانی گرفته شده اند که اغلب آنها معنی فصل بهار یا سپیده دم میدهند.